Kime olduğunu, neye olduğunu bilmeden kırgınım&
Belki hayata, belki kendime kırgınım sadece&
Kırgınım&
Yüreğim bir yanardağ gibi kaynayarak yanarken,
Nasıl oluyor da bir buz dağı oluveriyorum bir anda&
Kırgınım&
İçim sevgi ile kavrulurken neden böyle yıkıcı,
Parçalayıcı oluyorum&
En çok sevdiğim varlıkları biranda kırıp,
Un ufak ediyorum&
Kırgınım&
Öfkeme, tat almayan yüreğime,
Sevmenin, sevilmenin değerini bilmeyen
Kalbime&
Kırgınım&
Yeşilin huzurunu, mavinin derinliğini,
Görmeyen gözlerime...
Kuşların nidasını işitmeyen kulaklarıma
Kırgınım&
Kırgınım&
Mantığımla kalbimin arasında gidip gelen
Benliğime&
Kırgınım&
Sonuçlandıramadığım sevgime
Sarılmaya korktuğum sevgime
Kırgınım çok kırgınım,
Beceriksizliğime, korkaklığıma,
Kırgınım&
Beklide kızıp öfkemi içime gömdügüme.....