SANAL MIYDIN SEVGİLİM

SANAL mıydın sevdiğim...?Buz gibi bir ekranda sıcak bir merhabaydın sen, en gerçekten daha gerçektin. Rotasını, klavyeye dokunan parmaklarımızın çizdiği yolculukta aynı durakta karşılaştık biz. Sıcacık bir merhabaydın sen buz bir ekranda. Yalnızdık, yolu yok yanlızdık, bir şekilde yalnız. Gerçek yaşam içindeki sanallığımızdan kaçıp, sanal yaşamdaki gerçekliğe soyunmamış mıydık cebimizdeki yalnızlık ağırlaşınca. Sonra çıplaklığımıza kelimelerimizi giyinmemiş miydik! Açıp tüm gizlerimizin önünü, istediğimizce özgür, dilediğimizce deli, yaşayamadığımızca çocuk, inandığımızca kendimiz, nasıl artık birbirimize zaman içinde, kaybolmuş nehirler gibi. Söylenememiş biriktirdiklerimizi, kırılmış umutlarımızı, bedeli ödenmiş vakitlerimizin bıraktığı fermanı, yitirdiklerimizi sormadık mı, anlatmadık mı birbirimize güvenerek! En gülünmeyecek şeylere bile gülmedikmi çocuklar gibi bir masalın içinde kahkahalarla, haytaca, tüm günün ciddiğilini fırlatıp bir kenara! Olabildiğimizce özgür, kırabildiğimizce rahat, umursamazca katı, tüm öfkemizle, yığılan isyanlarımızın hırsını çıkarmadık mı birbirimizden, başka bir hayattan toplayıp getirdiğimiz nefretlerimizle sessiz harflerde avaz avaz bağırmadık mı? Vurgulardaki samimiyete sığınıp,bir dost gögsü hasretiyle kelimelerimize yaslanmadık mı, sarılmadık mı birbirimize soğuk gecelerin siyah yanlızlığında, ağlamadık mı harf harf !... Yağmuru yağdırdık birlikte, güneşi doğdurduk, ayrı mevsimlerde aynı mevsimin soğuğunda üşüdük, sıcağında ısındık, paylaştık biz. Herhangi bir gün yorgun akşamında dudağımıza değmeyen bir fincan kahvenin tadını bildik, birbirimizin sigarasını yaktık, ayrı koltuklarda yan yana oturduk, paylaştık biz. Dost ziyaretlerine gittik, alışveriş yaptık, saatleri durmuş zamanlarda sokaklarda gezdik, bilmediğimiz şehirlerin uykusuz evlerinde uyuduk, uyandık birbirlerimize rüyalarımızı anlattık, paylaştık biz. En gerçkten daha gerçektik. Kelimeler yetersiz kaldığında ekranı bir kağıt parçası gibi buruşturup bir kenara atmayı, daha yakında olabilmeyi de istedik. Ama...
YALAN___gizli saklı şey kalmasın dedik aramızda konuştuk... Saatlerce, günlerce, aylarca... Tükettik en sonunda birbirimizi her şey gizemini yitirdi, ^^aşk^^ bitti... Ayrıldık.. Günler kalbimizi buza çevirdi sonra eritti, aradan nice mevsimler geçti.. Ve yine yaprakların direniş mevsimiydi yer ; en sevdiğimiz park... Karşılaştık...! Yine bilinmiyenlerle dolu iki yabancıydık. Gözlerimiz konuştu, sadece bakıştık.. Ayrılırken gizemini yitirmiş iki arkadaştık, ve şimdi yine ilk günlerdeki gibi... iki gizemli aşık...